ANDERHALVE METER
Langzaam trekt de herfst in mijn stramme botten
Denk met weemoed aan de warmte van de zon
Aan alle dagen dat je zo maar roeien kon om
In ’t late licht een ree of ander wild te spotten.
Niet langer onbevangen in de vroege morgen
In een meermansboot, een vier of acht met stuur
Want zo meldde een circulaire van ’t bestuur
Over Corona maken wij ons grote zorgen.
We houden afstand tot elkaar
Liefst zo’n anderhalve meter
Groeten doen we met een weids gebaar
Ook al zit je op de ergometer
Weet dat ik toch het liefste vaar
Dan pas voel ik mij een stukje beter.
Bob Faber, okt. 2020